Norris ve Leclerc telemetri verileri bize neler söylüyor?

Ferrari Cidde’de antrenman seanslarında Charles Leclerc ile güçlü bir performans gösterdi. Antrenman turlarında yumuşak lastikle bir takım sorunlar olsa da telemetri verileri güçlü performans işaretlerini gözle önüne seriyor ancak McLaren’e rakip olabilmek için daha iyisi olmalı. funoanalisitecnica ekibi telemetri verilerini analiz etmişler. Ekip analizlerinde şöyle diyor:

Norris’in en iyi tur zamanı ile Leclerc’in derecesi (+0.482s) arasındaki telemetri verilerini karşılaştıralım. Monakolu pilot, bu turunu öncesinde üç kez iptal edilmiş ve ardından soğutma turlarıyla stres yüklenmiş yumuşak lastiklerle attı. Aracın arka tarafındaki dengesizlik Leclerc’i ön kanatta -4 derecelik ciddi bir değişiklik yapmak üzere pite dönmeye zorladı. Bu önemli bir ayardı ve aracın dengesini ileri kaydırma ihtiyacının açık bir göstergesiydi.

Bu fark özellikle yüksek hızlı bölümlerde ortaya çıkıyor,. Zira SF-25 bu tip bölümlerde oldukça sağlam bir aerodinamik dengeyle öne çıkıyor. Suudi Arabistan pisti her Formula 1 aracı için ciddi bir sınav. Pistte çok yüksek hızların olması e art arda gelen virajlar nedeniyle duvarlar bir nefes mesafesinde. Bu sebeple aracın ön tarafının “bir cerrah hassasiyetinde” olması gerekiyor. Yani keskin ve istikrarlı yön değişimlerine izin vermesi şart.

Bu karakteristiği elde edebilmek için takımlar genellikle ön tarafı sertleştirir ancak bu da yavaş virajlarda tutunmadan ödün vermek anlamına gelir. Nitekim Ferrari de tam olarak bu noktada zorlanıyor. Hızlı bölümlerde yere yapışmış gibi giden SF-25, 1, 2 ve 27 gibi daha teknik virajlarda dönmekte zorlanıyor ve bu da Ferrari’de değerli saniyelerin kaybına sebep oluyor.

Bu durum daha iyi çekişle birleştiğinde – ki bunda daha az aşınmış olan lastiklerin de etkisi büyük – McLaren’in düzlüklerde farkı açmasını sağlıyor. 4. virajda ise SF-25’in sorunları yeniden göze çarpıyor. Leclerc bu virajı Norris’ten 10 km/sa daha yavaş dönüyor ancak gazdan ayağını %30 daha az çekerek sonraki bölümde birkaç salise geri kazanmayı başarıyor. Özellikle 5 ile 9. virajlar arasında Ferrari bu kez güçlü yönlerini sergiliyor.

Arka tarafın stabilitesi ve güçlü aerodinamik yapı 16 numaralı araca yön değiştirmelerde büyük avantaj sağlıyor. Gaz kullanımındaki ustalıkla birlikte Leclerc bu bölümde yaklaşık 0.050 saniye kazanıyor. Takip eden bölümlerde ise telemetride ciddi farklar gözükmüyor. İkinci virajda kaybedilen zaman Leclerc’in daha önce üç kez iptal ettiği turlar nedeniyle lastiklerinin yıpranmış olması ve lastiklerin yeni lastikler kadar performans sunamamasından kaynaklanıyor.

Aslında ikinci virajı adeta karakterize eden yüksek hızlı virajlar (16-17) bölümünde kayda değer bir fark yok. Hatta Leclerc gaz pedalına Norris’ten önce tam basabiliyor. Ancak arka lastiklerdeki aşınma viraj çıkışında yeterli çekişi sağlayamıyor ve bu da ona -0.092s kaybettiriyor. Son bölüme geldiğimizde ise SF25’in sınırları tekrar gözler önüne seriliyor: 27. viraj durumun tam bir özeti niteliğinde.

Bu durum onu daha geniş bir çizgiye zorluyor ve duvara çarpma riskine karşı gazı açmakta gecikmesine neden oluyor. Veriler oldukça net: McLaren’e kıyasla minimum hızda 8 km/s daha yavaş ve bu da çekişin bozulmasına yol açıyor. Genel izlenim SF-25’in hâlâ ayar ve lastik farklılıklarında fazlasıyla hassas olduğudur.

Charles Leclerc ürüş stilini de uyarlayarak gaz ve fren pedallarını daha yumuşak ve doğrusal şekilde kullandı. Virajlardaki dönüş eksikliğini telafi etmek için daha “akıcı” ideal çizgiler denedi.
Norris ise mükemmel kullanım aralığında olan bir lastik ve iyi dengelenmiş bir MCL39 ile piste çıktı. Eğer o denge ve doğru lastik penceresi olmasaydı iki pilot arasındaki fark çok daha küçük olurdu.