Ferrari 312-68: Teknik yenilikler ve aeronami devrimi

1967 sezonunun ardından Ferrari, hem teknik hem de zihinsel bir toparlanma sürecine girdi. Trajedilerle geçen yılın ardından 1968 sezonuna daha hafif, daha kompakt ve daha güçlü bir araçla giriş yaptı. Özellikle motor bölümünde yapılan köklü değişiklikler Ferrari’nin mühendislik anlamında cesur adımlar attığını gösteriyordu.

Dört Supaplı Yeni V12: Rocchi’nin Mühendislik Ustalığı

Ferrari’nin 1968 sezonundaki en büyük yeniliği, Franco Rocchi tarafından geliştirilen yeni V12 motordu. Bu motorun her silindirinde dört supap bulunuyordu ve bu supaplar o kadar sık yerleştirilmişti ki aralarına yalnızca tek bir buji sığabiliyordu. Supapların dar açılarla yerleştirilmesi sayesinde her silindir bankasında iki üstten eksantrik, tek bir kapak altında toplanabiliyordu.

Emme supapları motorun dışına alınmış, egzoz portları ise “V” şekilli motor bloğunun iç kısmında bırakılmıştı. Bu yeni motor mimarisi, oldukça kompakt ve hafif bir yapı sunuyordu. Geniş oranda alüminyum alaşımlarının kullanımı sayesinde motor hem verimli hem de dayanıklı hale getirilmişti. Ferrari’nin açıkladığı değerlere göre bu motor 11.000 devir/dakikada 430 beygir güç üretiyordu.

Amon ve Ickx Dönemi: Hız, Talihsizlik ve Zafer

Chris Amon 1968 sezonunda da takımın lider pilotuydu ve yanına genç Belçikalı yetenek Jacky Ickx eklendi. Ickx kısa sürede deneyimli pilotların seviyesine ulaşan hızı ve soğukkanlılığıyla dikkat çekti.

Ferrari, sezonun ikinci yarışı olan İspanya GP’sinde Amon ile pole pozisyonu elde etti. Bu, kariyerinin ilkiydi. Ancak yarışın üçte ikilik bölümünde liderken yakıt pompası arızasıyla yarış dışı kaldı. Aynı yarışta Ickx de benzer bir arızayla yarıştan çekildi. Amon, sezon boyunca çıktığı 11 yarışın 7’sinde mekanik arızalar nedeniyle finiş göremedi.

Sezonun en parlak anı Ickx’in Rouen-les-Essarts’taki Fransa Grand Prix zaferiydi. Yağmur altındaki o yarışta gösterdiği üstün performans hem pilotluk yeteneğini hem de Ferrari’nin potansiyelini ortaya koydu.

Aerodinamik Devrim: Arka Kanatların Doğuşu

1968 sezonu aynı zamanda Formula 1 tarihinde yüksek arka kanatların ilk kez sistematik olarak kullanıldığı sezon oldu. Ferrari, Brabham ile birlikte Spa yarışında bu yeni aerodinamik parçayı tanıttı. Tasarım ilhamını takımlar 1967’de Avrupa pistlerinde yarışan Jim Hall’ın Chaparral aracından almıştı.

Ferrari’nin arka kanadı, motor bloğuna monte edilmiş ve hidrolik olarak kontrol edilen karmaşık bir sistemdi. Ayrıca aracın ön kısmına küçük üçgen aero kanatlar da sabitlenmişti. Bu tasarım virajlarda yol tutuşu artırıyor ve aracın arka kısmını piste yapıştırıyordu.

Diğer takımlar da hızla benzer sistemleri denemeye başladı ancak çoğu, hava akımının gücünü hafife aldıkları için bu kanatların çökmesi veya kırılması gibi sorunlarla karşılaştı. Bu gelişmeler, CSI’nin (Uluslararası Spor Komisyonu) 1969 Monaco GP’si öncesinde araç gövdesiyle bütünleşmeyen kanatları yasaklamasına yol açtı.

Teknik Zekaya Rağmen Geriye Düşüş

Ferrari, 1968 boyunca aerodinamik gelişmeleri, motor gücü artışını ve şasi iyileştirmelerini başarıyla hayata geçirse de sezona damgasını vuran unsur Cosworth DFV motoru oldu. McLaren, Lotus, Matra gibi birçok takım bu motora geçerek güç-ağırlık oranında Ferrari’nin önüne geçti. BRM ve Matra kendi V12 motorlarını geliştirirken Brabham, Eagle ve Cooper gibi takımlar da istikrarlı araçlara sahipti.

Sezonun sonunda Jacky Ickx daha rekabetçi bir ortam arayışıyla Ferrari’den ayrılıp Brabham’a transfer oldu. Ferrari, tüm yenilikçi hamlelere rağmen 1968 sezonunu sadece bir yarış galibiyetiyle kapattı.

1968 sezonu Ferrari için teknolojik ilerleme ve yeniliklerle dolu bir yıl oldu. Ancak araçlarının dayanıklılığı ve rakiplerin Cosworth motorları karşısında güç kaybetmeleri Ferrari’nin podyumdan uzak kalmasına neden oldu. Sezonun tek tesellisi genç Jacky Ickx’in Fransa’daki görkemli zaferiydi. Bu sezon Ferrari’nin gelecek yıllarda daha rekabetçi olabilmesi için atması gereken adımları net şekilde ortaya koydu.

Ferrari 312 F1 (1968) Teknik Özellikler

Motor	2.989 cc 60 derece V12, dört supaplı silindir başlığı	Süspansiyon	Ön: Salıncaklı, itmeli helezon yaylı amortisörler Arka: Salıncaklı helezon yaylı amortisörler
Güç	430 bg @ 11.000 d/d	Frenler	Ön/arka disk frenler
Şanzıman	Beş ileri manuel şanzıman	Lastikler	Dunlop, Firestone
Şasi	Alüminyum yarı monokok, çelik boru takviyeli	Ağırlık	550 kg