Ferrari’nin Stratejik Karar Süreci
1940’ların sonlarında Grand Prix yarışlarında süperşarjlı motorlar ön plandaydı. Ancak Ferrari şaşırtıcı bir kararla doğal emişli motorlara yöneldi. Bu tercihin ardında Enzo Ferrari’nin vizyonu ve dönemin değişken yarış atmosferi etkiliydi.
Başlangıçta “Formula A” olarak anılan organizasyon Formula 1’e dönüşürken net bir kural seti henüz belirlenmemişti. O dönemde geçerli olan kurallar – 1.5 litrelik süperşarjlı motorlar veya 4.5 litrelik doğal emişli motorlar – geçici bir çözüm niteliğindeydi.
Bu belirsizlik ortamında Ferrari mühendislerinden Aurelio Lampredi geleceğe daha sağlam bir yatırım yapmak amacıyla daha büyük hacimli, doğal emişli bir V12 motor geliştirilmesini önerdi. Bu vizyoner yaklaşım Ferrari’nin yarış sahnesindeki geleceğini şekillendirecek önemli bir dönüm noktası olacaktı.
Lampredi’nin V12 Motoru: Teknik Farklılıklar
Lampredi’nin tasarladığı V12 motor selefi Colombo’nun motoruyla aynı 60 derecelik silindir açısına sahipti. Ancak teknik olarak birçok açıdan farklılık gösteriyordu:
- Motor toplamda 12,5 cm daha uzundu,
- Silindirler arasındaki mesafe artırılmıştı,
- Yapısal olarak daha yüksek bir tasarıma sahipti.
Bu motorun nihai hedefi 4.5 litre hacme ulaşmaktı ancak yarış pistlerinde ilk kez 3.3 litrelik bir versiyonla sahneye çıktı.

1950 Belçika Grand Prix’sinde İlk Sınav
1950 Belçika Grand Prix’sinde Luigi Villoresi, Ferrari 125 ile yarışırken Alberto Ascari yeni 275 modelini pistlere çıkardı. 275 modeli her ne kadar yeni bir isim taşısa da aslında uzun dingil mesafesine sahip bir 125 şasisinin üzerine yerleştirilen 3.3 litrelik motorla oluşturulmuştu.
Ascari yarışı lider grubun bir tur gerisinde beşinci sırada tamamladı. Bu sonuç, Ferrari’nin doğal emişli motor projesi için önemli bir başlangıçtı ancak daha ileriye gidilmesi gerektiği de açıktı.
Reims-Gueux’deki Geri Çekilme ve Yeni Hedefler
Bir sonraki Dünya Şampiyonası yarışı yüksek hızlarıyla bilinen Reims-Gueux pistinde yapıldı. Ferrari burada iki adet 275 ile yarışa katılmayı planladı. Ancak rekabetçi olamayacaklarını öngörerek yarıştan çekildiler.
275 modeli daha sonra yalnızca şampiyona dışı etkinliklerde boy gösterdi. Artık Ferrari için yalnızca daha güçlü bir motor değil aynı zamanda bu motorun potansiyelini tam anlamıyla ortaya koyacak yeni bir şasi geliştirme zamanı gelmişti.
Motor | 3.322 cc 60 derece V12 | Süspansiyon | Önde çift salıncaklı, arkada salıncak aks; enine yaprak yaylar, kollu amortisörler |
---|---|---|---|
Güç | 270 bg @ 7.200 d/d | Frenler | Ön/arka tambur frenler |
Şanzıman | Dört ileri manuel | Lastikler | Pirelli |
Şasi | İkiz uzunlamasına kirişli çelik boru şasi, alüminyum gövde | Ağırlık | 720 kg |
