Ferrari 801: Lancia’dan Ferrari’ye Evrilen Bir Geçiş

D50’den 801’e: Değişimin Başlangıcı

Ferrari, 1956 sezonunda Lancia’dan devraldığı D50 modeli üzerinde birçok değişiklik yaparak geliştirmeye çalıştı. Ancak orijinal D50 tasarımı, Maserati 250F gibi sürekli geliştirilebilecek bir potansiyel taşımıyordu. D50’nin kompakt yapısı gelişime çok az alan bırakıyordu ve Ferrari mühendisleri özellikle süspansiyon ve motor gücü üzerinde çalışsa da sınırlı başarı elde edebildiler.

D50’nin dengesiz sürüş karakteri, özellikle pist limitlerinde, Mercedes ve Maserati’nin daha öngörülebilir araçlarına göre ciddi bir dezavantaj oluşturdu. Gerçek anlamda sorunlardan biri de yol tutuşu zayıflatan Englebert lastikleriydi.

1957: Ferrari 801’in Doğuşu

1957 yılına girerken Ferrari, D50 temelinden türetilmiş ama ciddi değişiklikler içeren yeni bir şasi geliştirdi. Yeni şasi daha büyük çaplı boylamasına borulara sahipti ve motor yeniden şasinin yarı taşıyıcı bir elemanı haline getirilmişti.

Ön süspansiyonda geleneksel enine yaprak yaylar yerine helezon yaylar kullanıldı. Arka süspansiyon ise De Dion aks düzenini korudu.

Bellentani ve Bazzi tarafından geliştirilen yeni V8 motor, Lancia’nın sağlamlık ve hafiflik prensiplerini sürdürürken Ferrari’nin motor tasarım geleneğine daha fazla uyum sağlıyordu. Supap kontrol mekanizmalarında ve krank kutusunda Ferrari’nin standartlarına göre değişiklikler yapıldı.

Ferrari 801’in Yarış Performansı

Yeni Ferrari 801’ler, beklendiği kadar başarılı olamadı. Sezon başında hala eski yan yakıt tanklı gövde tasarımı kullanılıyordu, ancak Monaco Grand Prix’sine kadar bu tasarım terk edilerek daha zarif ve ince bir gövde yapısına geçildi.

Özellikle her iki taraftan dışarı kıvrılan dört egzoz borusu, araca güçlü bir görünüm kazandırdı. 801’ler sezon boyunca sürekli önden kayma (understeer) problemi yaşadı ve dayanıklılık sorunları da yaşandı.

Ferrari, 1957 sezonunda dünya şampiyonası kapsamındaki hiçbir yarışı kazanamadı. Maserati 250F ve Juan Manuel Fangio’nun oluşturduğu güçlü kombinasyon, Ferrari’nin tüm çabalarına rağmen üstünlüğünü korudu.

Peter Collins Syracuse ve Napoli Grand Prix’lerinde galibiyet almayı başardı, Luigi Musso ise Rheims’te zafer kazandı. Ancak bu başarılar, 801’in genel olarak zayıf performansını telafi edemedi.

Lancia/Ferrari Döneminin Sonu

Ferrari’nin 801 modeliyle yaşadığı zorluklar, Lancia/Ferrari ortaklığı ile başlayan dönemin de sonunu getirdi. Yarış performansı, Fangio ve Maserati 250F’nin baskınlığı karşısında yetersiz kaldı.

801’in kısa ömrü, Ferrari’yi kendi tasarım diline daha yakın, tamamen yeni araçlar geliştirmeye yöneltti. Lancia’dan miras kalan bu iki yıllık dönem, Ferrari’nin gelecekteki Grand Prix araçları için çok değerli bir deneyim sağladı.

Ancak 801, Ferrari tarihinde kısa ömürlü ve kısmen başarısız bir geçiş aracı olarak yer aldı.

800 F1 Teknik Özellikler

Motor	2.486 cc 90 derece V8 motor	Süspansiyon	Önde helezon yaylar ve denge çubuğuna sahip çift salıncaklı; arkada çekme kolları ve helezon yaylarla desteklenmiş De Dion aks; önde teleskopik amortisörler, arkada kollu amortisörler
Güç	280 bg @ 8.400 d/d	Frenler	Ön/arka tambur frenler
Şanzıman	Beş ileri manuel	Lastikler	Englebert
Şasi	İkiz uzunlamasına kirişli çelik boru şasi, alüminyum gövde	Ağırlık	650 kg