Miami Grand Prix için SF25 nasıl ayarlanmalı?

Formula 1 Dünya Şampiyonası’nın altıncı yarışı olan Miami Grand Prix hem teknik çeşitliliği hem de araç ayarlarında gerektirdiği denge ile takımlar için gerçek bir sınav niteliği taşıyor. ABD’ye taşınan takımlar bu yarışla birlikte araçların zayıf ve güçlü yönlerini daha net şekilde gözler önüne serecek.

Miami pisti, birbirinden farklı üç sektöre sahip. Bu bölümler; yüksek hız, düşük hızda virajlar ve uzun düzlüklerden oluşuyor. Tüm bu bölümlerde başarılı olabilmek için çekiş, frenleme, aerodinamik denge ve yere basma kuvveti gibi birçok parametrenin kusursuz şekilde yönetilmesi gerekiyor.

Çekiş gücü, özellikle 1, 8, 16 ve 17. virajlardan çıkışlarda belirleyici olacak. Özellikle 8–11 arasındaki viraj dizisi ve 16–17 arasındaki 1,3 km’lik uzun düzlük, araçların hızlanma kapasitesini ve yere aktarılan torku sınayacak.

Ayrıca 338 km/sa’ten 70 km/sa’e kadar ani yavaşlamayı gerektiren 17. viraj gibi noktalar, fren sisteminin dayanıklılığını da zorlayacak. Burada MGU-K üzerinden yapılan enerji geri kazanımı (rejenerasyon) hızlanma anında kullanılacak ekstra gücü sağlayarak performansa doğrudan katkı verecek.

Arka kanatlarda orta/orta-düşük seviye downforce tercih edilecek. McLaren gibi bazı takımlar düşük sürtünmeyle daha fazla hız için düşük yükle ayar yapabilirken Ferrari, biraz daha düşük kanat yükünü beam wing (kiriş kanadı) ile telafi etmeyi tercih edebilir.

Mühendislik yaklaşımının en kritik noktası, süspansiyon sertliği ile yumuşaklığı arasındaki dengeyi kurmak. Yüksek hızlı virajlarda stabilite ve düşük hızlı virajlarda mekanik yol tutuş arasında optimum ayarın bulunması şart.

• Ön süspansiyonlar: Sert ayar tercih edilecek. Amaç 2–6 virajlarındaki hızlı yön değişimlerinde aracı kararlı tutmak ve aracın altındaki kanalların düzgün çalışmasını sağlamak.
• Arka süspansiyonlar: Daha yumuşak olacak. Böylece düşük hızda viraj çıkışlarında çekiş artacak ve arka lastiklerin gücü yere daha iyi aktarması sağlanacak.

Ancak bu bir denge oyunu. Ön tarafın aşırı sert olması 11–16 arasındaki düşük hızlı virajlarda mekanik tutuşu zayıflatabilir. Bu bölüm Monaco’daki pist karakteristiğini andırıyor. Bu nedenle bu yarışta gösterilecek performans Monaco için de öncü bir gösterge olabilir.

Modern F1 araçlarında en önemli ayarlardan biri ride height yani araç yerden yüksekliği. Yüksek hızda aerodinamik verim için bu yükseklik mümkün olduğunca az olmalı ancak bu durumda pistteki engebeli yapı ve kerbler aracın altına zarar verebilir.

• Yüksek hızlı virajlar: Sert amortisörler ve yavaş yay tepkileri, yüksek hızdaki aerodinamik dengenin korunmasını sağlar.
• Düşük hızlı virajlar: Bir miktar yumuşaklık, daha iyi mekanik tutuş sağlar.

Ferrari özelinde çok düşük ayarların tabandaki kızağın aşınmasına ve dengesizliğe yol açabileceği zaten biliniyor. Miami, bu yüzden hem ayar açısından hem de Monaco öncesi strateji açısından hayati önem taşıyor.

Miami GP aerodinamik verimlilik, çekiş, süspansiyon tepkileri ve direksiyon hassasiyeti gibi birçok faktörün eş zamanlı yönetimini zorunlu kılıyor. Ferrari için bu yarış sadece puan tablosu açısından değil sezonun genel stratejisini belirleyecek veriler açısından da kritik olacak.